पान ४१. जीवनलहरी

प्रिय नैना,

आपला जीवनसाथी कसा असावा याचा मी कधी विचारच केलेला नव्हता.  रोहिणी ला पाहिले तेव्हा त्या जीवन साथी ची व्याख्या तिनेच तिच्या रूपाने माझ्या मनात केली.  मला तिने केलेले सगळेच आवडते.  तिचे हसणे, तिचे रूसणे, तिचे नाक उडवणे, जे जे दिसते ते छानच दिसते.  मला माहित आहे की कोणीच परफेक्ट नसते, हिच्यातही काही मला न आवडणाऱ्या गोष्टी असतील, पण जे आहे तेच इतके लाघवी आहे की त्यालाच परफेक्ट म्हणायचा मोह होतो. 

ही आयुष्यात आल्यापासून जगणं खूप ठरवून जगायचं ठरलं आहे.  जे आयुष्य हिच्या सोबत जगायचे स्वप्न मी बघतोय ते छान समृद्ध आणि मन लावून घडवलेलं असावं हे मला समजलंय.  कुणी येण्याच्या आधी जसे आपण घर आवरतो सजवतो तसेच हिच्या येण्याच्या आधी मला आयुष्य आवरून सावरून सजवून थेवायचे आहे.  असो.

कुसुमाग्रजांच्या 'आगगाडी आणि जमीन' या कवितेची एक खासियत आहे, तिची लय.  आणि ही लय तिला मिळते तिन तिन अक्षरांच्या मुळे.  सहा सहा अक्षरांची एक ओळ आणि तिन तिन अक्षरांचा खेळ.  असे तिन तिन अक्षरात लिहिणे ही पण एक अनोखी मजा आहे हे मला कळले आज जेव्हा मी माझी ही कविता लिहिली.

कविता सुचली
(छंद: जीवनलहरी)

मुलगी सुंदर
देखणी सोज्वळ
जिवाला लागली
ओढ ही वेल्हाळ

लाघवी मोहक
हसते हसते
स्वप्नात येऊन
छळते छळते

मधेच वळून
वळून बघते
हळवे हृदय
घायाळ करते

मनात जाऊन
बसली बसली
विचार करता
कविता सुचली

~ रोहित

(विचारमग्न)
रोहित

(छंद: जीवनलहरी, [ | भृ | भृ ] अक्षरे ६ )

(रोहितची डायरी / तुष्की, नागपूर)
०२ सप्टेंबर २०१३, ०६:३०
+९१-९८२२२-२०३६५
tusharvjoshi [at] gmail [dot] com