पान २८. नादखुळा

प्रिय नैना,

सतत तिचा विचार आणि सतत तिच्या दिसण्या आणि हसण्याच्या आठवणी.  तिच्यासाठी लागलेली ओढ आणि तिने पण तिच्या आयुष्यात माझा स्वीकार करावा ही तीव्र इच्छा.  याच गोष्टींची आवर्तने चालतात मनात सध्या.  तिला इतके तर नक्कीच कळले आहे की मी तिच्याकडे टक लावून बघतो आणि माझ्या डोळ्यात माझ्या भावना पण दिसत असतीलच ना? कारण तिच्या माझ्याकडे पाहण्यात फरक पडलाय.  मी बघतो हे माहित असलेने ती मला शोधते हे मला ही कळलेय.  काल मी अश्या जागेवर उभा होतो जिथून मला ती दिसत होती पण तिला मी नाही आणि तिची नजर काहीतरी शोधत होती.  मला त्यानेही कितीतरी मोरपिसं गालावर फिरल्यासारखे झाले.  मग मी जरा समोर गेल्यावर आणि तिला दिसल्यावर तिचे डोळ्यांनी काहीतरी शोधणे थांबले आणि मला त्यात क्षणी भांगडा करायची इच्छा होत होती आणि कधी तुला सांगतो असे झाले होते.

तिने माझी दखल घेतलेली आहे ही घटना माझ्या आयुष्यात एक मैलाचा दगड आहे गं.  इतरांसाठी ही एक उं साधी घटना असेलही कदाचित पण मलाच कळतेय मी किती आनंदात आहे ते.  मी माझ्या छोट्या छोट्या गोष्टींना खूप मोठ्ठे करायचा प्रयत्न करतोय असे वाटते कधी कधी पण आपल्या आयुष्यातले क्षण साजरे करणे यात काहीच गैर नाही हा विचार येतो आणि मन पुन्हा नाचायला लागते. 

तिने शोधले आज जेव्हा मला
शहारा मनी जीव नादावला
मला पाहता थांबले नेत्र ते
गगन ठेंगणेसे मला वाटते

कुणी पाहते वाट ही भावना
नवे पंख आणून लावी मना
अता लागली ओढ भेटायची
तिला सांगुनी मोकळे व्हायची

(नादखुळा)
रोहित

(रोहितची डायरी / तुष्की, नागपूर)
०८ फेब्रुवारी २०१३, ११:३०
+९१-९८२२२-२०३६५
tusharvjoshi [at] gmail [dot] com