प्रिय नैना,
आज रोहिणीचे नाव पानाच्या मध्ये लिहिले आणि अचानक इतके प्रेम वाटले की हळुच त्या नावाला अधरस्पर्ष केला. त्या एका छोट्याश्या कृतीमुळे सरसरून शहारा आला अंगावर. असे वाटले की पुन्हा पुन्हा तसेच करावे पण मग आवरले स्वतःला.
सतत टिव्ही आणि सिनेमांमधे अधरस्पर्षाचे सीन असतात त्याचे लहान माझ्या मनावर काय परिणाम होत असतील काय सांगू? सतत वाटते की आपण कधी असे अधरस्पर्ष करणार? काही वर्ष आधी मला खूप प्रश्न पडायचे आणि उत्तरे माहित नव्हती. गम्मत सांगू का गल्लीतल्या एका दादाने मला सांगितले होते की अधरस्पर्ष झाला की बाळ होते, ते किती तरी दिवस माझ्या मनात होते :)
मला खरेतर या बाबतील बाबांशी बोलायचे होते पण कधी धीरच झाला नाही, त्यापेक्षा गल्लीतले दादा लोक जे काय आडून किंवा गमतीने बोलतात त्यानेच जे काय शिकायला मिळाले ते शिकत आलोय. आता इतके सिनेमे आणि कादंबऱ्या वाचून झालेय की आता कुणाशी बोलायची गरजच राहीली नाही. पण खरे सांगू मला बाबांशीच या विषयावर बोलायला आवडले असते. फक्त हा विषय त्यांनी काढायला हवा म्हणजेच मला हे कळेल की या विषयांवर बोललेले त्यांना चालते, आणि त्याने ते माझ्याकडे चमत्कारिक नजरेने बघणार नाही याची खात्री होईल.
'दुर्जोय दत्ता' नावाच्या लेखकाची इंग्रजी कादंबरी वाचली तेव्हा, त्यातली वर्णने वाचताना हुरळायला होते. ती पुस्तके वाचली की त्यात अनेक रसभरित वर्णने वाचायला मिळतात, कदाचित त्यामुळे सुद्धा ती पुस्तके वाचायला आवडत असतील की अजून काही माहिती मिळतेय का.
एक मात्र नक्की की दिवास्वप्नात सुद्धा मी रोहिणीला प्रत्यक्ष अधरस्पर्ष करतोय असे बघणार नाही. हो म्हणजे तसे मी अनेक जणींबरोबर दिवास्वप्नात केले आहे, पण रोहिणी बद्दल काहीतरी मंगल वगैरे वाटते गं, असे वाटते की तिच्या मनाविरूद्ध स्वप्नातही काही होऊ नये. ती जेव्हा तिच्या संमतीने असे काही करेल ना तेव्हा ते किती सुखदायी असेल याची कल्पना करूनच सध्या हुरळून घेतो. असो.
कितीतरी माहिती पुस्तकातून मिळते आणि त्यामुळे पुस्तके ही माझ्या गुरूस्थानी आहेत. असे कितीतरी गुरू या पुस्तकांमुळे लाभलेत मला. या पुस्तकांमुळेच तर माधवराव पटवर्धन माझे गुरू झाले ना गं. त्यांच्याकाळात त्यांनी जे छंदांवर काम करून ठेवले त्याचा अभ्यास करून मला आनंद मिळवता येतोय ते फक्त पुस्तकांमुळे.
दैवत
(छंद: परिलीना)
अंधारात वाट दावते झाले
अनुभव खूप घेऊनी आले
दिवस असोवा असूदे रात्र
सदैव गप्पांस तयार मित्र
कामीच पडले मिळाले ज्याला
यशाच्या पदरी आणले त्याला
भेदभाव यास जमत नाही
ज्ञान द्याया सदा तत्पर राही
इतिहास याने जतन केले
पूर्वज यालाच सांगून गेले
वंदन विद्वान करती रोज
दैवत आमुचे पुस्तक राज
~ रोहित
(छंद [ भृ | भृ | भृ | - - ] अक्षरे ११, सहसा आपल्या बऱ्याच आरत्या २२ मात्रांच्या असतात. ११ अक्षरांचा छंद आणि छंदात एका अक्षराच्या दोन मात्रा धरतात त्यामुळे हा छंद २२ मात्रांचा होतो आणि या छंदातली रचना आरतीच्या चालीत सहज म्हणता येते)
(पुलकित)
रोहित
परिलीना छंदातली माहितीतिल उदाहरणे:
अैसा गे माय S कैसा हा योगी
जे ठायी जन्मला ते ठाय भोगी
आचार सांडोनी झालासे भ्रष्ट
मावशीसी जेणे लाविला पाट
(~ संत ज्ञानेश्वर)
विषण्ण दृष्टीने देखत उभा
विराट वड हा राहिला उभा
(~ कुसुमाग्रज)
(रोहितची डायरी / तुष्की, नागपूर)
२० सप्टेंबर २०१३, १०:००
+९१-९८२२२-२०३६५
tusharvjoshi [at] gmail [dot] com
No comments:
Post a Comment