पान ३९. नामस्मरण

प्रिय नैना,

माझ्या जवळच्या काही मित्रांना तिच्याबद्दल सांगावे असे काही वेळा वाटले.  तसे सांगितले तर त्यातही एक आनंद आहे आणि तो म्हणजे, माझ्याही पेक्षा अधिक वेळा तेच तिचा उल्लेख करून मला भांडावून सोडतील.  मला चिडवतील.  आणि मला ते चिडवणेही आवडेल यात शंकाच नाही, कारण तिचा उल्लेखच मन प्रसन्न करतो.

तरीही मी प्रयत्नपूर्बक ही गोष्ट माझ्या मनातली गोष्ट सगळ्यांपासून लपवून ठेवली आह.  अगदी 'शाळा' सिनेमात जोशी ने ठेवली होती तश्शीच, आणि मनातल्या मनात मी पण ती माझ्याकडे 'शिरोडकर' सारखीच बघायला लागेल असे गृहित धरतोय.  सिनेमात दाखवलेले सगळे खरेच असते किंवा होतेच असे वाटणे किती बावळटपणाचे आहे नाही.  पण ते मानायची इच्छा होते या वेळेस.

एक गम्मत सांगू मला तिचे नाव लिहायचा छंदच लागलाय.  कितीतरी पानांवर मी फक्त तिचे नाव लिहून त्याच्याकडे पाहण्यात वेळ कसा संपला कळलेच नाही बरेचदा.

नाव
(छंद: नामस्मरण)

तिचे नाव लिहिताना
तिचा भास होत राही
कितीदा लिहिले तरी
मन भरतच नाही
लिहितो पुन्हा
पाहतो पुन्हा
मुग्ध मी पुन्हा
लिहिण्यात दिस जाई

तिच्या नावा सोबतच
स्वतःचे नाव लिहावे
दोन नावांच्या जोडीला
मनभरून पहावे
किती सुंदर
स्वप्नविभोर
हे खरोखर
नाव जोडीने दिसावे

~ रोहित

(नामलेखक)
रोहित

(रोहितची डायरी / तुष्की, नागपूर)
३१ आगस्ट २०१३, ११:००
+९१-९८२२२-२०३६५
tusharvjoshi [at] gmail [dot] com