प्रिय नैना,
आज काय सांगू नैना माझे काय झाले असेल? आज माझे रोहिणी शी बोलणे झाले. म्हणजे तसे सगळे बोलतात तसेच व्यवहारिक बोलणे ते. पण माझ्या मनात तिचे वेगळेच स्थान असलेने मला तो अनुभव खूपच मुग्ध करणारा होता. पूर्ण वेळ असे वाटत होते की तिने बोलत रहावे मी ऐकत रहावे. बोलणे संपूच नये. वेळ अशीच रहावी, काळ थांबून जावा.
बोलताना तिची एक बट तिच्या कपाळावर खेळत होती, आणि माझे सतत लक्ष त्या खट्याळ बटेकडे जात होते. बोलणे संपवून ती गेल्यावरही मी काही काळ स्तब्ध राहून निर्विचार झालेलो होतो. आपण आता थोड्या वेळा आधी जे अनुभवले आहे त्यावर विश्वासच बसत नव्हता. आज मला झोपच येणार नाही बहुतेक. पुन्हा पुन्हा त्याच क्षणांच्या आठवणी येत राहतील. मी काही फारच साधे व्यावहारिक शब्द तिच्याशी बोललो पण तेही आता आठवताना किती प्रेमळ वाटताहेत.
आजची तारीख मी कधी विसरणार नाही. खरे म्हणजे आजपासून ही तारीख पण साजरी करावी असे वाटते आहे. पहिला पाऊस पहिली आठवण सारखे पहिले बोलणे.. अहा. (साधेच का असेना). मी खूप आनंदात आहे.
तुझा ध्यास
(छंद: पद्म)
गोड गोड
तुझे भास
दिस जाई
खास खास
कसे सांगू
तुला प्रेम?
तुझा झाला
रोम रोम
तुझ्या विण
नसे काही
तूच माझे
जग बाई
तुझा ध्यास
जाग येता
स्वप्न तुझे
रात्र होता
व्हावी भेट
आता तरी
मन रोज
हट्ट करी
~ रोहित
(छंद पद्म, [ | प ] ४ अक्षरे )
(आनंदित)
रोहित
(रोहितची डायरी / तुष्की, नागपूर)
०४ सप्टेंबर २०१३, ०८:००
+९१-९८२२२-२०३६५
tusharvjoshi [at] gmail [dot] com
No comments:
Post a Comment